Η δυσλεξία ως μια απο τις πολλές μαθησιακές δυσκολίες που έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια είναι "γνωστή" στους ευρωπαίους επιστήμονες εδώ και έναν αιώνα. Στην Ελλάδα όμως μόλις τα τελευταία είκοσι χρόνια εμφανίζεται ενδιαφέρον για τη δυσλεξία. Μέχρι τότε γονείς και εκπαιδευτικοί θεωρούσαν τα παιδιά με δυσκολία στην ανάγνωση , τη γραφή, την απομνημόνευση ή τα μαθηματικά αδιάφορους και τεμπέληδες ακόμα και κουτούς. Όταν όμως μετά απο έρευνες του υπουργείου υπολογίστηκε ότι το ποσοστό της δυσλεξίας στην Ελλάδα ξεπερνά το 5% και αυξάνεται το θέμα άρχισε σιγά σιγά να παίρνει τισ πραγματικές του διαστάσεις ωθώντας πλέον τους γονείς να ασχολούνται και να ανησυχούν περισσότερο όταν αντιλαμβάνονται πως τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν κάποια απο τις παραπάνω δυσκολίες. Βέβαια όλες αυτές οι δυσκολίες δεν είναι πάντοτε σημάδια δυσλεξίας για αυτό και χρειάζεται να αποφανθεί ειδικός.

Το παιδί που παρουσιάζει δυσλεξία, συχνά δυσανασχετεί με την κακή ορθογραφία του, νιώθει ντροπή για την αργή, συλλαβιστή και με κόπο ανάγνωσή του κι αγχώνεται με τις χαμηλές σχολικές επιδόσεις του. Θα ανακουφιστεί εάν ακούσει από: τον λογοθεραπευτή ότι και άλλα παιδιά δυσκολεύονται όπως εκείνο, από τον δάσκαλο της τάξης του ότι κανείς και τίποτε δεν το απειλεί και από τους γονείς του ότι το αγαπούν και το αποδέχονται ακριβώς έτσι όπως είναι… Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία της ανάγνωσης και του γραπτού λόγου, δυσανάλογα επίμονη με την ηλικία και την νοημοσύνη του παιδιού. Είναι ιδιαίτερα παραπλανητική κατάσταση, επειδή δεν φαίνεται καθόλου στη λεκτική επικοινωνία του παιδιού, καθώς ο προφορικός λόγος και η άρθρωσή του είναι φυσιολογικά. Το δυσλεκτικό παιδί δεν είναι άρρωστο ή διαφορετικό, αλλά σκέπτεται και μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο. Για την ακρίβεια σκέφτεται γρήγορα με εικόνες, όταν ένα συνηθισμένο άτομο σκέφτεται αργά με λέξεις. Οπότε η δυσλεξία μπορεί να θεωρηθεί και πλεονέκτημα! Όχι, όμως, για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στο γραπτό λόγο.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ Η δυσλεξία περιλαμβάνει πολλά συμπτώματα, κάποια από τα οποία εμφανίζει το παιδί σε ήπιο, μέτριο ή σοβαρό βαθμό: Στην ανάγνωση Το δυσλεκτικό παιδί εμφανίζει δυσαναγνωσία. Διαβάζει αργά, διακεκομμένα, διστακτικά και με κόπο. Η ανάγνωσή του δεν έχει ροή και νόημα, αφού δεν «χρωματίζει» τη φωνή του και αγνοεί τα σημεία στίξης. Χάνει εύκολα τη σειρά στο βιβλίο και δύσκολα επανεστιάζει σε κάποιο σημείο του κειμένου. Κατανοεί συνήθως ελλιπώς, όταν διαβάζει, συνεπώς δυσκολεύεται στη μάθηση. Ειδικά κατά τη διάρκεια της «φωναχτής» ανάγνωσης εστιάζει όλη του την προσοχή και προσπάθεια στην ορθή ανάγνωση, με αποτέλεσμα να μη συγκρατεί στην ενεργό μνήμη του τις λέξεις που διαβάζει και να μη δίνει καμία σημασία στο περιεχόμενο του κειμένου. Επίσης απλοποιεί, παραλείπει, προσθέτει, απλοποιεί, μετακινεί, αντιστρέφει γράμματα, συλλαβές, συμφωνικά συμπλέγματα, δίχως ν’ «ακούει» και να διορθώνει τα λάθη του. Για παράδειγμα, διαβάζει «καλέκρα» αντί «καρέκλα, «άψρο» αντί «άσπρο», «βαφύ» αντί «βαθύ». Κάποιες φορές φαίνεται να «μαντεύει» και ν’ αντικαθιστά λέξεις με άλλες παραπλήσιες φωνητικά ή νοηματικά: Διαβάζει «πλένω» αντί «πλέκω», «κουρτίνα» αντί «κουβέρτα». Στη γραφή Στο γραπτό του λόγο το δυσλεκτικό παιδί εμφανίζει δυσγραφία και δυσορθογραφία. Η γραφή του είναι δυσανάγνωστη, ασταθής και ασυνεχής, τα κείμενά του γεμάτα μουτζούρες κι αδυνατεί να γράψει σε ευθεία νοητή γραμμή. Συνήθως δε σέβεται τη στίξη, τον τόνο, τα κεφαλαία, τα διαστήματα μεταξύ λέξεων, ούτε τα περιθώρια στο τετράδιο. Παραλείπει, αντιστρέφει, αντικαθιστά γράμματα, συλλαβές και λέξεις και γράφει «καθρεπτικά» π.χ. «3» αντί «ε», «9» αντί «ρ». Κάνει ορθογραφικά λάθη ακόμη και σε λέξεις που έχει συστηματικά διδαχθεί. Γράφει, δηλαδή, την ίδια λέξη με πολλούς διαφορετικούς τρόπους μέσα στην ίδια παράγραφο και, ενώ μπορεί προφορικά να ανακαλέσει το γραμματικό κανόνα, αδυνατεί να τον εφαρμόσει γραπτώς. Στη μαθηματική σκέψη Αν και αντιλαμβάνεται μαθηματικές έννοιες το δυσλεκτικό άτομο έχει δυσκολία στη μαθηματική σκέψη (δυσαριθμισία). Συνήθως παρουσιάζει σημαντικό έλλειμμα στην επίλυση προβλημάτων και στη διενέργεια των βασικών μαθηματικών πράξεων. Παιδεύεται ιδιαίτερα στην απομνημόνευση της προπαίδειας και στην καταμέτρηση χωρίς τη χρήση δακτύλων. Δεν μπορεί εύκολα να αναγνωρίσει μαθηματικά σύμβολα και ν’ αντιληφθεί έννοιες όπως ποσότητας, ταξινόμησης, ομαδοποίησης, αλλά και κατανόησης του συστήματος αρίθμησης και του μηδενός. Θέλει βοήθεια για να κατανοήσει και ν’ ακολουθήσει τις οδηγίες των ασκήσεων.

Στο χρονικό προσανατολισμό Επιπλέον δεν έχει ευχέρεια στο χρονικό ή/και χωρικό προσανατολισμό. Αδυνατεί να ανακαλέσει τις ημέρες, τις εβδομάδες, τους μήνες και τις εποχές του χρόνου με την ορθή και ανάστροφη σειρά, να μάθει την ώρα σε ψηφιακή και αναλογική μορφή και να οργανώσει το πρόγραμμά του μέσα στη μέρα. Δεν απομνημονεύει εύκολα ποιήματα και συνήθως δε συγκρατεί ονόματα, ημερομηνίες, τηλέφωνα. Παράλληλα δυσκολεύεται να διακρίνει το δεξί από το αριστερό και δυσανασχετεί όταν αντιγράφει από το σχολικό πίνακα. Λόγω αδυναμίας αντίληψης οπτικών συμβόλων συχνά ζορίζεται να κατανοήσει χάρτες και παραστάσεις. «Θείο δώρο» Η δυσλεξία δεν εξαλείφεται, αλλά αντιμετωπίζεται με ειδικές πολυαισθητηριακές τακτικές. Πολλά παιδιά πάντως έχουν καταφέρει να «συμβιώσουν» επιτυχώς με αυτή τη δυσκολία, λόγω της ευπλαστότητας του εγκεφάλου τους και της σωστής αντιμετώπισης της δυσλεξίας από γονείς και δασκάλους. Ας μην λησμονούμε ότι οι εγκέφαλοι των δυσλεκτικών παιδιών είναι συνήθως ευφυέστεροι, δημιουργικότεροι και εφευρετικότεροι! Άλλωστε ο Αϊνστάιν και ο Έντισον είναι μόνο δύο παραδείγματα δυσλεκτικών που διέπρεψαν. Γι’ αυτό η δυσλεξία μπορεί να θεωρηθεί η , μια «παθολογία της ανωτερότητας», αν διαγνωστεί εγκαίρως και αντιμετωπιστεί επιτυχώς με συλλογική προσπάθεια μεταξύ των ειδικών, των γονέων των εκπαιδευτικών του παιδιού και την κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση από την Πολιτεία. Με επιμονή και ενθάρρυνση αυτό που μοιάζει μειονέκτημα μπορεί να γίνει χάρισμα!!!!!!

Η δυσλεξία, ως μία από τις αμέτρητες μαθησιακές δυσκολίες που έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια, είναι «γνωστή» στους ευρωπαίους επιστήμονες τουλάχιστον έναν αιώνα τώρα. Στην Ελλάδα, όμως, μόλις τα τελευταία είκοσι χρόνια εμφανίζεται ενδιαφέρον για την δυσλεξία, με την ίδρυση ιδιωτικών κυρίως φορέων για την αντιμετώπισή της και πολύ λιγότερο χάρη στην κινητοποίηση του υπουργείου Παιδείας και της αντίστοιχης κατάρτισης δασκάλων και καθηγητών. Μέχρι τότε γονείς και εκπαιδευτικοί θεωρούσαν τους μαθητές με δυσκολίες στην ανάγνωση, την γραφή, την απομνημόνευση ή τα μαθηματικά αδιάφορους, τεμπέληδες, ακόμα και κουτούς. Όταν όμως, μετά από έρευνες του Υπουργείου, υπολογίστηκε ότι το ποσοστό δυσλεξίας στην Ελλάδα ανέρχεται περίπου στο 5% του πληθυσμού, το θέμα άρχισε σιγά-σιγά να παίρνει τις πραγματικές του διαστάσεις, ωθώντας πλέον τους γονείς να ασχολούνται, ίσως και να ανησυχούν, πολύ περισσότερο όταν παρατηρούν δυσκολίες στην εκφορά του λόγου των παιδιών τους. Όπως μας ενημερώνουν οι ειδικοί που συναντήσαμε, ωστόσο, οι δυσκολίες αυτές δεν αποτελούν πάντα σημάδια δυσλεξίας: «Ο αυτισμός ή οι σύνθετες γνωστικές δυσκολίες αποτελούν πολύ πιο συχνά προβλήματα».

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/health/article/189081/dyslexia-osa-thelete-na-mathete.html
Πηγή: www.in2life.gr Η δυσλεξία, ως μία από τις αμέτρητες μαθησιακές δυσκολίες που έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια, είναι «γνωστή» στους ευρωπαίους επιστήμονες τουλάχιστον έναν αιώνα τώρα. Στην Ελλάδα, όμως, μόλις τα τελευταία είκοσι χρόνια εμφανίζεται ενδιαφέρον για την δυσλεξία, με την ίδρυση ιδιωτικών κυρίως φορέων για την αντιμετώπισή της και πολύ λιγότερο χάρη στην κινητοποίηση του υπουργείου Παιδείας και της αντίστοιχης κατάρτισης δασκάλων και καθηγητών. Μέχρι τότε γονείς και εκπαιδευτικοί θεωρούσαν τους μαθητές με δυσκολίες στην ανάγνωση, την γραφή, την απομνημόνευση ή τα μαθηματικά αδιάφορους, τεμπέληδες, ακόμα και κουτούς. Όταν όμως, μετά από έρευνες του Υπουργείου, υπολογίστηκε ότι το ποσοστό δυσλεξίας στην Ελλάδα ανέρχεται περίπου στο 5% του πληθυσμού, το θέμα άρχισε σιγά-σιγά να παίρνει τις πραγματικές του διαστάσεις, ωθώντας πλέον τους γονείς να ασχολούνται, ίσως και να ανησυχούν, πολύ περισσότερο όταν παρατηρούν δυσκολίες στην εκφορά του λόγου των παιδιών τους. Όπως μας ενημερώνουν οι ειδικοί που συναντήσαμε, ωστόσο, οι δυσκολίες αυτές δεν αποτελούν πάντα σημάδια δυσλεξίας: «Ο αυτισμός ή οι σύνθετες γνωστικές δυσκολίες αποτελούν πολύ πιο συχνά προβλήματα».

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/wellbeing/health/article/189081/dyslexia-osa-thelete-na-mathete.html
Πηγή: www.in2life.gr

Δημοσιεύτηκε στις 27 Νοεμβρίου, 2013