Η Μπαρτσελόνα προκρίθηκε στην προημιτελική φάση του Champions League. Υπό διαφορετικές συνθήκες, δεν θα αποτελούσε είδηση, αλλά μια απλή καταγραφή γεγονότος. Ωστόσο, η βραδιά στην οποία ήρθε αυτή η πρόκριση πέρασε ήδη στην Ιστορία και θα μνημονεύεται από τις επόμενες γενιές.

Έχοντας το υπέρ της 4-0 από τον πρώτο αγώνα, η Παρί Σεν Ζερμέν πίστεψε πως κανένα θαύμα δεν θα μπορούσε να της στερήσει την πρόκριση. Ομως ο Λουίς Ενρίκε το είχε δηλώσει ξεκάθαρα στη συνέντευξη Τύπου πριν το παιχνίδι: «Αν μια ομάδα μπορεί να μας βάλει τέσσερα γκολ, τότε εμείς μπορούμε να βάλουμε έξι». Κάτι σαν προφήτης. Είτε το πίστευε είτε όχι, είχε δώσει το σύνθημα στους παίκτες.

Η αλλαγή συστήματος, έναν αγώνα πριν έρθει το ματς με την Παρί, αποδείχθηκε καταλυτική. Ο Ενρίκε εφάρμοσε το 3-4-3 απέναντι στη Θέλτα προκειμένου να «πνίξει» ακόμη περισσότερο στο πρέσινγκ τον αντίπαλο. Ήταν αδιανόητο, τέσσερις και πέντε παίκτες της Μπαρτσελόνα να πέφτουν πάνω στον παίκτη που είχε την μπάλα σε διάστημα λίγων δευτερόλεπτων μετά την απώλεια κατοχής.

Και αν σκεφτεί κάποιος πως αυτό είναι φυσιολογικό να συμβαίνει στο 30^ό λεπτό, είναι αδιανότητο να επαναλαμβάνεται και στο 90'. Είναι η στιγμή που κάποια πράγματα φεύγουν από την απλή τακτική. Είνα η στιγμή που στη θέση τους μπαίνει το βάρος της φανέλας, οι παραστάσεις ετών που έχει ζήσει ένα συγκεκριμένο γήπεδο και η πίστη από την καλύτερη ομάδα του 21ου αιώνα, πως μόνο αυτή θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε αυτό το ΕΠΟΣ.

Την ώρα που η Βαρκελώνη είχε σιγήσει από το γκολ του Καβάνι, ο Ουνάι Έμερι έδειχνε στον Λουίς Ενρίκε ότι ακόμη φοβόταν. Η Παρί Σεν Ζερμέν των πανάκριβων παικτών αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα, δεχόταν ένα αδιάκοπο σφυροκόπημα, ήταν στα σχοινιά. Η αλλαγή του Οριέ στο 80', αντί του Ντράξλερ, τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα χρειαζόταν άλλα τρία γκολ, αποτέλεσε την οσμή αίματος που χρειάστηκε ο Νέιμαρ για μια τελευταία επίθεση.

Μέσα σε 6,5 λεπτά γράφτηκε η ιστορία. Η Μπαρτσελόνα είναι ό,τι πληρέστερο έχει δει το ποδόσφαιρο από την πρώτη ημέρα ύπαρξής του. Είναι η ομάδα που έχει δώσει άλλη διάσταση στο άθλημα. Αυτή που έκανε το απίθανο, πράξη.

Ο οργανισμός Μπαρτσελόνα έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει μοναδικός. Άλλωστε, ακόμη και για όσους σταθούν στο τραβηγμένο από τα μαλλιά δεύτερο πέναλτι στον Σουάρες, τα γεγονότα το αποδεικνύουν. Ομάδα από το εις βάρος της 4-0 δεν γύρισε ποτέ. Η Μπάρτσα το κατάφερε. Και τώρα, όποιος βρεθεί στο δρόμο της σίγουρα μόλις πατήσει στο χορτάρι του «Καμπ Νου» θα σκέφτεται μην του συμβεί κάτι ανάλογο με την Παρί. Όμως, απέναντι στην Μπαρτσελόνα η απόσταση από τη σκέψη στον φόβο απέχει τελικά μόλις 6,5 λεπτά.

Το επίτευγμα της 8ης Μαρτίου του 2017 θα μεταφερθεί από στόμα σε στόμα, από γραπτό σε γραπτό και θα φτάσει στις επόμενες γενιές. Θα μνημονεύεται ως η βραδιά που στον ορισμό της λέξης «ποδόσφαιρο» η Μπαρτσελόνα έβαλε δικαιωματικά το έμβλημά της. Δύο λέξεις, μια έννοια. Το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτού του συλλόγου. Ακόμη κι αν κατακτήσει 100 Champions League...