Αναφορά στη Βουλή για την τάφρο 66
Αναγκαία η ένταση της περιβαλλοντικής παρακολούθησης ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες
Να συνεχιστεί η περσινή προσπάθεια που έφερε αποτελέσματα καλύτερα από το παρελθόν
Το πλήρες κείμενο της αναφοράς είναι το ακόλουθο :
Αναφορά προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος & Ενέργειας κ. Γιώργο Σταθάκη
«Τ Α Φ Ρ Ο Σ 66»
Εδώ και τρεις δεκαετίες τουλάχιστον - σαν μια άλλη Περσεφόνη - η «τάφρος 66» πεθαίνει το Καλοκαίρι και ανασταίνεται το Χειμώνα.
Η Περιμετρική τάφρος 66 είναι τεχνητή τάφρος συλλογής επιφανειακών υδάτων στην Κεντρική Μακεδονία, μήκους περίπου 35 χιλιομέτρων. Κατασκευάστηκε το 1935 με σκοπό τη συλλογή των υδάτων που προέκυψαν από την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών. Οι απορροές της λεκάνης που δημιουργήθηκε, διοχετεύονται με μια τεχνητή τάφρο που εντοπίζεται στα δυτικά του πεδινού τμήματος, προς τον Αλιάκμονα ποταμό.
Σήμερα εκτός από τον αποστραγγιστικό της χαρακτήρα συμβάλλει στη διοχέτευση των επιφανειακών υδάτων των ποταμών και ρεμάτων της Πέλλας και Ημαθίας , όπως του Αλμωπαίου, του Εδεσσαίου, της Αράπιτσας και του Τριπόταμου, ενώ συμβάλλει και στην άρδευση του καλλιεργημένων πεδινών εκτάσεων των περιφερειακών ενοτήτων Πέλλας και Ημαθίας πλησίον της όδευσης του. Εκβάλλει στον ποταμό Αλιάκμονα αποτελώντας έτσι παραπόταμό του.
Μέχρι την δεκαετία του 80 λειτούργησε και σαν τόπος αναψυχής, αφού εκεί έμαθαν να κολυμπούν πολλά παιδιά – κυρίως- από την Ημαθία.
Τα νερά της Τάφρου 66 χύνονται στον ποταμό Αλιάκμονα και διαμέσου αυτού στο Θερμαϊκό. Το Δέλτα του Αλιάκμονα σχηματίζει μαζί με τα Δέλτα των ποταμών Αξιού και Λουδία σημαντικό υγροβιότοπο, προστατευόμενο από τη σύμβαση Ramsar
Τις τελευταίες δεκαετίες ωστόσο, το ποτάμι – τάφρος 66 έχει μετατραπεί σε μόνιμο οικολογικό κίνδυνο, εξαιτίας της σχετικά ανεξέλεγκτης λειτουργίας των μονάδων μεταποίησης και τυποποίησης οπωροκηπευτικών (κονσερβοποιείων). Τα λύματα των εργοστασίων περνούν στην Τάφρο 66 μερικώς επεξεργασμένα ή και τελείως ανεπεξέργαστα λόγω της ελλιπούς λειτουργίας των βιολογικών καθαρισμών των μονάδων μεταποίησης ή και μειωμένης δυναμικότητας τους.
Το φαινόμενο της «τάφρου 66», περιοδικά επαναλαμβανόμενο επί σειρά ετών, είναι γνωστό στους κατοίκους των δύο νομών ως φαινόμενο ανοχής της πολιτείας στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ως υποταγή της πολιτείας στο βωμό του ιδιωτικού κέρδους.
Θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ανοχής, πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν τα αρμόδια όργανα της πολιτείας επιβάλλοντας το νόμο. Η σοβαρή μεταποίηση της περιοχής πρέπει να βοηθηθεί ( με δεδομένο και τον σοβαρό εξαγωγικό της προσανατολισμό) αλλά όχι σε βάρος του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών.
Πολλές φορές η ζωή των κατοίκων που ζούν κοντά στην τάφρο καθίσταται αφόρητη από τη δυσοσμία ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες.
Είναι προφανές ότι, απαιτείται διαρκής έλεγχος, καθώς και παρακολούθηση των ρυπογόνων πηγών που καταλήγουν στην «Τάφρο 66» καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, κατά την περίοδο λειτουργίας των μονάδων μεταποίησης και τυποποίησης οπωροκηπευτικών η περιβαλλοντική παρακολούθηση πρέπει να είναι καθημερινή.
Το προηγούμενο έτος (2016) – για πρώτη φορά – η κατάσταση της «τάφρου 66» ήταν σχετικά ανεκτή λόγω της καλύτερης παρακολούθησης από την Πολιτεία.
Πρέπει και φέτος οι υπηρεσίες να προβούν στους απαραίτητους ελέγχους, να πράξουν το καθήκον τους, η αρχή έγινε πέρσι, πρέπει να αποδειχθεί, ότι δεν ήταν σύμπτωση!
Αθήνα 13/7/2017
Σηφάκης Γιάννης Βουλευτής Πέλλας ΣΥΡΙΖΑ
Ουρσουζίδης Ν. Γιώργος Βουλευτής Ημαθίας ΣΥΡΙΖΑ
Δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου, 2017
