Τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουμε δει αρκετά ελληνόπουλα που έκαναν τα πρώτα βήματα στο εξωτερικό, να παίζουν στη Super League και κάποιοι εξ αυτών να ξεχωρίζουν ακόμα περισσότερο και να παίζουν για την Εθνική Ελλάδας και παράλληλα να γίνονται μεγάλα ονόματα του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Κλασικά παραδείγματα και μάλιστα προερχόμενοι και οι δύο από τη Γερμανία οι Κώστας Μήτρογλου και Οδυσσέας Βλαχοδήμος.
Εδώ και λίγο καιρό οι άνθρωποι της ΕΠΟ έχουν... στρέψει τα βλέμματα τους σε αρκετούς παίκτες που έχουν ελληνικές ρίζες σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες όπως ο Σεμπάστιαν Βασιλειάδης ο οποίος κλήθηκε για την πρώτη ομάδα από τον Τζον Φαν Σιπ στις προηγούμενες κλήσεις.
Σε επίπεδο Νέων αυτός που προσέλκυσε πάνω του τα βλέμματα του ομοσπονδιακού τεχνικού, Νίκου Κεχαγιά, και κλήθηκε για προπονήσεις ενώ πιθανότατα θα γινόταν μόνιμο στέλεχος της Εθνικής Νέων αν δεν υπήρχε ο κορονοϊός θα ήταν ο 18χρονος Αλέξανδρος Κυριακίδης ο οποίος έχει γεννηθεί στη Γερμανία στις 24 Μαρτίου 2002 από Έλληνες γονείς και παίζει στη Φορτούνα Ντίσελντορφ.
Ο νεαρός επιθετικός μάλιστα έχει καταφέρει με την παρουσία του στο σύλλογο της Γερμανίας να κερδίσει εδώ και δύο χρόνια ένα επαγγελματικό συμβόλαιο το οποίο λήγει το καλοκαίρι του 2021. Προς το παρόν έχει παίξει και σε επίπεδο U19 της Bundesliga με τη φανέλα της Φορτούνα, όντας ο μοναδικός Έλληνας γεννηθείς το 2002 που κατάφερε κάτι τέτοιο σε ομάδα που πρωταγωνιστούσε μέχρι τον Φεβρουάριο.
Ο ίδιος φυσικά και ονειρεύεται να φτάσει ακόμα ψηλότερα και φιλοδοξεί να κάνει μια καριέρα στο εξωτερικό και να μπορέσει να φτάσει μέχρι την Εθνική Ελλάδας.
Ο Αλέξανδρος Κυριακίδης ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας του στο Sport24.gr ξεκινώντας από το πως βρέθηκε όχι μόνο να παίζει μπάλα στη Γερμανία αλλά να μεγαλώνει εκεί από Έλληνες γονείς, τον Γιώργο και την Κυριακή: "Εγώ έχω γεννηθεί εδώ. Και οι δύο γονείς μου είναι Έλληνες. Ο πατέρας μου ήρθε όταν ήταν μικρό παιδί, άνοιξε ένα μαγαζί το οποίο έχει 27 χρόνια πλέον". Και συνεχίζει συστήνοντας και τον μεγαλύτερο αδερφό του ο οποίος ασχολείται με τον αθλητισμό αλλά όχι το ποδόσφαιρο: "Έχω και έναν αδερφό, τον Ανδρέα, ο οποίος είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από μένα και ο οποίος παίζει μποξ".
Ο 18χρονος επιθετικός παρά το γεγονός ότι έχει γεννηθεί και ζει μόνιμα στη Γερμανία όλα αυτά τα χρόνια μιλάει άπταιστα τα ελληνικά και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τους γονείς του αλλά και το γεγονός πως κάθε χρόνο περνάει αρκετό διάστημα στην Ελλάδα: "Κάθε καλοκαίρι ερχόμαστε στην Ελλάδα, στα Γιαννιτσά, απ' όπου κατάγομαι. Όταν δεν ήμουν στην Φορτούνα ήμουν στην Ελλάδα τουλάχιστον έξι εβδομάδες, τώρα μία ή δύο εβδομάδες".
Ο ταλαντούχος επιθετικός δεν είχε να... μοιάσει αναφορικά με τα ποδοσφαιρικά του γονίδια. Ήταν κάτι που έμαθε στην πορεία πόσο του άρεσε: "Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο όταν ήμουν πέντε χρονών σε μια ομάδα εδώ κοντά που μένω. Περισσότερο όμως για χόμπι μαζί με τους φίλους μου και όσο περνούσαν τα χρόνια το έβλεπα σοβαρά. Εν συνεχεία πήγα σε μια άλλη ομάδα, πάλι εδώ κοντά και μετά από ένα χρόνο πήγα στην VfB Hilden. Εκεί έμεινα δύο χρόνια, είχα κάνει μια καλή σεζόν στην ομάδα και ήρθε να με δει σκάουτ από τη Φορτούνα".
Μια προπόνηση ήταν αρκετή για να πείσει τους ιθύνοντες του συλλόγου να πουν το ναι και να ενταχθεί στην ακαδημία: "Με κάλεσαν για δοκιμή, έκανα μια προπόνηση, τα πήγα καλά και το θετικό ήταν πως μόλις μετά από μια προπόνηση με πήραν στην ομάδα και από τότε έχω αγωνιστεί σε όλα τα τμήματα έως σήμερα".
Το μικρόβιο μπορεί να μην το... κόλλησε από τον πατέρα του αλλά αυτός ήταν που του είπε να το πάρει σοβαρά και να δουλεύει σκληρά για να γίνει καλύτερος: "Ο πατέρας μου πάντα έτρεχε από πίσω στις ομάδες που έπαιζα και με βοηθούσε. Αυτός με παρακίνησε να το πάρω σοβαρά βλέποντας ότι τα καταφέρνω. Μπορεί να μην είχε παίξει ποδόσφαιρο αλλά του αρέσει να βλέπει μπάλα συνεχώς".
Κάθε αρχή και δύσκολη βέβαια για το νεαρό επιθετικό που σε ερώτηση για τα πρώτα του χρόνια στη Φορτούνα είπε: "Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολα τα πράγματα. Μέχρι να βρω φίλους, να βρω τα πατήματα μου. Σιγά-σιγά τα πράγματα έγιναν ευκολότερα και φυσικά μέσα από τις προπονήσεις γίνεσαι καλύτερος".
Μέχρι να καταλήξει να παίζει στην επίθεση όμως πέρασε από αρκετές θέσει: "Τώρα μπορώ να παίξω και στις τρεις θέσεις πίσω από τον επιθετικό, κυρίως όμως στα αριστερά. Βέβαια δεν ξεκίνησα ως εξτρέμ, έχω περάσει από πολλές θέσεις. Στην αρχή έπαιζα στόπερ, μετά δεξί μπακ και από εκεί πήγα στην κορυφή της επίθεσης. Εκεί έπαιζα και στην Κ16 της Φορτούνα αρχικά και μετά με έβαλαν σαν χαφ-εξτρέμ".
Από τώρα όμως ξέρει ποια είναι τα όνειρα του: "Θα ήθελα να παίξω στην πρώτη ομάδα της Φορτούνα αλλά το μεγαλύτερο όνειρο που έχω είναι να καταφέρω να μπορέσω να αγωνιστώ στην Εθνική Ελλάδας". Έχοντας γεννηθεί βέβαια στη Γερμανία γνωρίζει πως θα μπορούσε να παίξει και στην Εθνική Γερμανίας αλλά φυσικά ξέρει και τις δυσκολίες που έχει αυτό.
Ήδη ένα κομμάτι του ονείρου του έχει γίνει πραγματικότητα έχοντας φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο σε προπονήσεις της Εθνικής Νέων. Και αν δεν ήταν η πανδημία με τον κορονοϊό ίσως να είχε αγωνιστεί και σε κάποιο τουρνουά με την Εθνική ομάδα: "Ήταν μια ωραία εμπειρία να φοράω τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος έστω και σε προπονήσεις αλλά και παράλληλα να δω τις διαφορές που υπάρχουν στον τρόπο που παίζετε το ποδόσφαιρο. Θα ήθελα να είμαι και στις επόμενες κλήσεις και φυσικά και στα τουρνουά που θα δώσει η ομάδα".
Ποιες είναι οι πρώτες διαφορές που παρατήρησε: "Στην Ελλάδα παίζουν περισσότερο με το σώμα και το ποδόσφαιρο είναι λίγο πιο αργό. Στη Γερμανία παίζουν γρηγορότερα, αλλάζουν τη μπάλα με τη μια, τρέχουν περισσότερο".
Ο Κυριακίδης ήταν καιρό στα μπλοκάκια των ανθρώπων της Εθνικής που μάλιστα είχαν ταξιδέψει στη Γερμανία για να τον δουν και από κοντά αγωνιζόμενο αλλά αυτό δεν συνέβη καθώς τότε ήταν τραυματίας: "Είχαν έρθει να με δουν οι άνθρωποι της Εθνικής αλλά δυστυχώς τότε δεν είχα παίξει λόγω ενός τραυματισμούς. Είχαν σημειώσει όμως το όνομα μου και μετά με κάλεσαν για προπονήσεις".
Ο 18χρονος επιθετικός έχει μάθει το ποδόσφαιρο στο εξωτερικό και εκεί θέλει να παραμείνει, τουλάχιστον για όσα χρόνια μπορεί και αυτή τη στιγμή δεν έχει στο μυαλό του να παίξει στην Ελλάδα: "Δεν λέω ότι δεν θα ήθελα να αγωνιστώ κάποια στιγμή στην Ελλάδα αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω πρώτα εδώ την τύχη μου, στη Γερμανία, και γενικότερα στο εξωτερικό και εν συνεχεία να παίξω για κάποια ομάδα στην πατρίδα".
Η μέχρι τώρα ιστορία του και παρουσία του στη Γερμανία έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους Μήτρογλου και Βλαχοδήμο και δη με τον πρώτο αφού και οι δύο παίζουν στην επίθεση. Οπότε λογικό είναι να τους ξέρει, να τους παρακολουθεί και να θέλει να τους μοιάσει: "Φυσικά και θα ήθελα να τους μοιάσω γιατί κατάφεραν πάρα πολλά πάνω στο ποδόσφαιρο. Είναι εξαιρετικοί παίκτες, έχουν παίξει και στην Εθνική Ελλάδος. Και ιδίως ο Μήτρογλου έχει παίξει σε πολλά τοπ κλαμπ όπως η Μπενφίκα, η Μαρσέιγ, η Αϊντχόφεν έχει παίξει παντού και έχει καταφέρει να είναι πάντα βασικός. Οπότε ναι θα ήθελα να τους μοιάσω".
Ενώ σε ερώτηση για το αν παρακολουθεί τη Super League ο νεαρός σημείωσε: "Που και που, περισσότερο βλέπω κάνα παιχνίδι του ΠΑΟΚ στην τηλεόραση μαζί με τον πατέρα μου".
Τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία παίζουν όλο και περισσότεροι Έλληνες και αυτή τη στιγμή οι Σταφυλίδης, Λαμπρόπουλος και Μαυροπάνος αποτελούν βασικά στελέχη των ομάδων τους: "Θα ήθελα να τους μοιάσω και να μπορέσω να παίξω και εγώ στη Bundesliga".
Το πρωτάθλημα στη Γερμανία είναι το πρώτο που έχει ξεκινήσει ξανά τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη κατηγορία αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως πριν: "Είδα το παιχνίδι της Φορτούνα με την Πάντεμπορν αλλά να σου πω την αλήθεια δεν μου άρεσε η ατμόσφαιρα. Χωρίς οπαδούς δεν λέει. Δεν σε προσελκύει να το δεις το παιχνίδι. Ούτε εμείς δεν μπορούσαμε να πάμε που είμαστε μέλη της ομάδας, δεν μας άφηναν".
sport24.gr
Δημοσιεύτηκε στις 9 Ιουνίου, 2020
