του Γιώργου Ροδάκογλου

Ένα γεγονός που υπερτονίζει την έλλειψη συναίσθησης της ευθύνης, και ταυτόχρονα το μειωμένο αισθητήριο αξιολόγησης και αντίληψης των καταστάσεων, από τους «αρίστους» του δήμου Πέλλας αποτελεί η περίπτωση του παλιού υδραγωγείου της Νέας Πέλλας που βρίσκεται μέσα στο πάρκο του νηπιαγωγείου, δέκα μόλις μέτρα από την πολυσύχναστη παιδική χαρά. Αρκεί να πραγματοποιήσει κανείς μια βόλτα για να δει τις δυο επικίνδυνες καταπακτές ελέγχου της στάθμης των νερών, που είναι ανασφάλιστες, όπως αυτές απεικονίζονται στις φωτογραφίες (15-08-2021). Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, το τσιμεντένιο πλάτωμα του υδραγωγείου βρίσκεται κάτω από τη σκιά των δένδρων και προσφέρεται για το παιχνίδι των παιδιών. Tα μικρά παιδιά δράττουν της ευκαιρίας και ανεβαίνουν πάνω στα σιδερένια καπάκια, τα ανοιγοκλείνουν γιατί βρίσκουν ευχάριστο το θόρυβο που προκαλούν, αλλά κατά τη διαδικασία αυτή δεν αντιλαμβάνονται ότι κινδυνεύουν να πέσουν σε βάθος περίπου τεσσάρων μέτρων και να τραυματισθούν σοβαρά ή ακόμη και να σκοτωθούν. Όταν φεύγουν, συνήθως αφήνουν τις μεταλλικές πόρτες ανοιχτές, όπως τις εντοπίσαμε. Η δε κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι εσωτερικοί χώροι των δεξαμενών είναι σε τραγικά επικίνδυνη κατάσταση. Είναι γεμάτοι από σκουπίδια και μέσα αντικρίζεις, πεταμένα τούβλα, πλαστικές καρέκλες, μπουκάλια, αλουμινόχαρτα και άλλα περίεργα αντικείμενα. Σε μια μάλιστα δεξαμενή έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει υπόγεια ζωή! Γείτονες που παρατηρούν τα τεκταινόμενα για αρκετούς μήνες έχουν αναλάβει ρόλο φρουρού και στο πρώτο άκουσμα κάποιου θορύβου ανταποκρίνονται κάνοντας συστάσεις στα παιδιά. Το τελευταίο όμως χρονικό διάστημα τα πράγματα είναι εκτός ελέγχου λόγω του μεγάλου αριθμού των παιδιών που συγκεντρώνονται. Εκείνο όμως που προβληματίζει ιδιαίτερα τους κατοίκους της γειτονιάς είναι, πως τα παιδιά είναι διαφόρων ηλικιών και δεν βρίσκονται όλα υπό την προστασία κάποιου μέλους της οικογενείας τους. Το παράλογο όμως, και ανεύθυνο της υπόθεσης είναι ότι το φαινόμενο αυτό έχει αναφερθεί από κατοίκους της περιοχής σε εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά όπως φαίνεται κανένας, δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να σφραγίσει τα σιδερένιες πόρτες ή να τοποθετήσει δυο λουκέτα, είτε γιατί δεν θέλει να επιβαρυνθεί με την δαπάνη, είτε διότι θεωρεί υποδεέστερο και ανούσιο το ζήτημα που αναδεικνύουμε ή γιατί δεν μιλάει με τον δήμαρχο. Το συγκεκριμένο άρθρο λοιπόν αναφέρεται στην καταγραφή μιας πραγματικότητας, πέρα από συναισθηματισμούς, φιλίες και γνωριμίες με τους ανθρώπους της περιοχής. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να γίνει σαφές, ότι σε ανάλογα περιστατικά δεν χρειάζεται να επέλθει το μοιραίο για να αποδοθούν ευθύνες, γιατί αυτού του είδους τα ζητήματα, προκαλούν ήδη την αυτεπάγγελτη παρέμβαση του εισαγγελέα και τη διενέργεια προκαταρτικής εξέτασης. Προφανώς όμως ορισμένοι να αγνοούν τις συνέπειες του νόμου, ή γιατί δεν γνωρίζουν ή γιατί δεν βρέθηκαν ποτέ αντιμέτωποι με αυτόν. Στην περίπτωση όμως που συμβεί κάτι απρόοπτο, τότε οι συνέπειες αυτές θα είναι εξαιρετικά οδυνηρές. Έτσι λοιπόν γίνεται ξεκάθαρο ότι η ευθύνη για τα όσα περιγράφουμε ανήκει εξ ολοκλήρου στη δημοτική αρχή. Oι παλιές δεξαμενές νερού πιθανότατα να επιτηρούνται από την ΔΕΥΑΠ αλλά ωστόσο, λόγο στη διαχείριση των κτισμάτων φέρουν και οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης κάτι που θεωρείται αυτονόητο, καθώς οι αιρετοί είναι αυτοί που αναλαμβάνουν με εντολή των κατοίκων να διαχειρίζονται σε πρώτο βαθμό ζητήματα της περιοχής. Αν λοιπόν ένα τόσο απλό, αλλά εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα δεν μπορεί να το επιληφθεί μια υπηρεσία του δήμου Πέλλας, είτε λόγω αδιαφορίας των στελεχών της, είτε λόγω μειωμένης αντίληψης των ιδίων, τότε η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως άκρως προβληματική λαμβάνοντας υπ όψη και το σχετικά πρόσφατο παράδειγμα των Νέων Μαλγάρων. Στην περίπτωση αυτή δεν πρέπει να αγνοούμαι τις νωπές μνήμες, που όλοι θρήνησαν ένα παιδί που βρέθηκε νεκρό μέσα σε βόθρο όταν ξέφυγε της προσοχής του παππού του. Το παράδειγμα αυτό λοιπόν «χτυπάει» ως καμπανάκι και για την περίπτωση της Νέας Πέλλας. Εν κατακλείδι, το θέμα δεν χωράει αντιμετώπισης ωχαδερφισμού. Εστιάζει στην ασφάλεια μικρών παιδιών, και γι αυτό θα επανέλθουμε καταγράφοντας όλες τις ενέργειες, είτε του δημάρχου Γρηγόρη Στάμκου, είτε της αστυνομίας ή της εισαγγελίας, εάν και εφόσον εμπλακούν στο ζήτημα. Προς το παρόν με αφορμή το γεγονός αυτό, η εικόνα που παρουσιάζει ο Δήμος Πέλλας δεν είναι η ιδανική εικόνα μιας δημοτικής αρχής που πρέπει να χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σεβασμό προς τον πολίτη.

Δημοσιεύτηκε στις 16 Αυγούστου, 2021