Χαιρετισμός Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην απεργιακή συγκέντρωση της 19ης Οκτωβρίου Ο λαός μας βιώνει μια ζοφερή πραγματικότητα εξαιτίας των πολιτικών της σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος που δημιουργούν ασφυκτικές καταστάσεις για τους νέους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τον κόσμο της εργασίας, της παιδείας και του πολιτισμού. Κανένας πολίτης αυτής της χώρας σήμερα δεν αμφισβητεί ότι η πατρίδα μας βρίσκεται σε αναπηρική καρέκλα, η οικονομία σε χαώδη κατάσταση και η εκπαίδευση, παρά τις ηχηρές διακηρύξεις και διαβεβαιώσεις «ΧΩΡΙΣ ΒΙΒΛΙΑ» και με ανεπαρκή χρηματοδότηση στα βασικά της λειτουργικά έξοδα. Ανίκανη η Κυβέρνηση να ελέγξει την "ελεύθερη πτώση" της οικονομίας, να σχεδιάσει με υπεύθυνο τρόπο την εισοδηματική της πολιτική, να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να περιορίσει τον σπάταλο "εαυτό της", στρέφεται με μια ανεύθυνη, ληστρική πολιτική στους μισθωτούς του Δημοσίου και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα φορτώνοντας σ' αυτούς την κρίση της οικονομίας αλλά και όλου του πολιτικού συστήματος. Όσοι νόμιζαν ή ήθελαν να πιστεύουν ότι η πολιτική αυτή δε θα ακολουθηθεί πιστά και δεν θα τους αγγίξει εθελοτυφλούσαν και πλέον διαψεύδονται με πανηγυρικό τρόπο.Η νεοαποικιακή υποδούλωση του Ελληνικού λαού που επιβάλλεται από το Δ.Ν.Τ και τους δανειστές μας υλοποιείται σε κάθε της λεπτομέρεια με τα καταιγιστικά Κυβερνητικά μέτρα γενικής λεηλασίας. Στοχοποιούνται, για άλλη μια φορά, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ενώ μένουν στο απυρόβλητο τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα, οι έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο. Μένουν άθικτοι στο απυρόβλητο οι υπεύθυνοι για την οικονομική κρίση, όλοι αυτοί, που θησαύρισαν τόσα χρόνια πριν από την κρίση, εκμεταλλευόμενοι το ανθρώπινο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό, τις υποδομές της χώρας, τις διάφορες διευκολύνσεις της ελληνικής πολιτείας, τους νόμους περί κινήτρων, τα αποθεματικά των Ταμείων μας. Και τώρα με το ξέσπασμα της κρίσης έβγαλαν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, επενδύοντας στη χρεοκοπία της χώρας. Σαρώνονται δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας, που αποκτήθηκαν με αγώνες και θυσίες του εργατικού κινήματος. Η πολιτική που ασκείται οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διεύρυνση των ανισοτήτων και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια ολοένα και περισσότερο. Η Κυβέρνηση για να περάσει τα σχέδιά της και να εφαρμόσει τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, κουρελιάζει τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, τα κοινωνικά, τα συλλογικά και δημοκρατικά δικαιώματά μας, ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμα!!! Οι απολύσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, αποκαλύπτουν τον αυταρχικό κατήφορο μιας ανάλγητης πολιτικής. •1. Οι μεγάλες περικοπές στα εισοδήματά μας παίρνουν δραματικές διαστάσεις με το Νέο Μισθολόγιο – Βαθμολόγιο, αφού επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο η μισθολογική κατάσταση των υπαλλήλων του Δημοσίου. Οι απώλειες διευρύνονται και ξεπερνούν το 50% λόγω και των φραγμών που επιβάλλει στην εξέλιξη των υπαλλήλων. Οι νεοεισερχόμενοι στο Δημόσιο της Π.Ε. Κατηγορίας θα αμείβονται με 660 ευρώ το μήνα, ενώ για τις κατηγορίεςΥΕ & ΔΕ οι αποδοχές είναι πολύ κατώτερες, χωρίς δυνατότητα εξέλιξης στους ανώτερους βαθμούς. •2. Οι εργασιακές σχέσεις πλήττονται βάναυσα: α) Στο Δημόσιο Τομέα, με την εφαρμογή του αντεργατικού και ανάλγητου μέτρου της εργασιακής εφεδρείας οδηγούνται σε απόλυση ή σε προσυνταξιοδοτικό στάδιο χιλιάδες μόνιμοι υπάλληλοι ( με αμοιβές 60% του βασικού μισθού τους). β) Στον Ιδιωτικό Τομέα δρομολογείται ακόμη και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας διευκολύνοντας έτσι την εργοδοσία για σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων που οδηγούν σε μεγάλες μειώσεις μισθών. Η ζούγκλα που επικρατεί στις εργασιακές σχέσεις στον Ιδιωτικό Τομέα παίρνει ακόμη πιο άγρια χαρακτηριστικά που επεκτείνονται και στο Δημόσιο. Η ακύρωση στην πράξη των 151 και 154 Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας και η καταστρατήγηση του άρθρου 103 του Συντάγματος που προστατεύει τη μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ολοφάνερη. Το διεθνές κεφάλαιο απαιτεί φτηνό εργατικό και επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό για να επενδύσει στη χώρα μας. Γι' αυτό πιέζει για διαρκή μείωση του εργασιακού κόστους για να αυξηθεί έτσι στο μέγιστο βαθμό η κερδοφορία του. •3. Τα ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά δικαιώματα ανατρέπονται. Επιβάλλονται κλιμακωτές περικοπές κατά 20% για το ποσό της σύνταξης που είναι πάνω από 1.200 ευρώ και κατά 40% για το ποσό πάνω από 1.000 ευρώ όσων δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας τους. •4. Ο ισοπεδωτικός κεφαλικό φόρος, επίσης, στα ακίνητα, επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους που έχουν την όποια μικροϊδιοκτησία (την οποία απέκτησαν με δάνεια και πληρώνουν δόσεις κάθε μήνα με αιματηρές οικονομίες). •5. Η φοροεπιδρομή στα μόνιμα υποζύγια των προϋπολογισμών της χώρας συνεχίζεται. Ακόμη και η γενιά των 500 ευρώ θα υποστεί φορολογική αφαίμαξη, με τη μείωση του αφορολόγητου στις 5.000 ευρώ. Το ίδιο θα συμβεί και σε άλλες ομάδες φορολογουμένων (όπως οι τρίτεκνοι, πολύτεκνοι κ.α.). Ταυτόχρονα η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή και η εισφοροδιαφυγή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, στις σκληρές συνθήκες που καθημερινά διαμορφώνονται και επιδεινώνουν ολοένα και περισσότερο τη θέση μας καλούμαστε, όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα, να αντιδράσουμε, να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας, τη ζωή μας την ίδια και να αντιμετωπίσουμε: •Τη βάρβαρη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας •Την επιχείρηση ενοχοποίησης των εργαζομένων για τη χρεοκοπία των πολιτικών της Τρόικα και της Κυβέρνησης •Τις άδικες επιθέσεις στους υπαλλήλους του Δημοσίου, την απαξίωση των δημόσιων υπηρεσιών και κοινωνικών αγαθών. •Την κατασυκοφάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος, την απαξία των συλλογικοτήτων, της συλλογικής δράσης των εργαζομένων και να γίνουν οιεργαζόμενοι έρμαια στις ορέξεις των εργοδοτών, χωρίς τη στήριξη των συνδικάτων. •Την επιχείρηση κοινωνικού αυτοματισμού που αγγίζει τα όρια του κοινωνικού κανιβαλισμού. Απέναντι σε μια τέτοια ζοφερή πραγματικότητα δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες γιατί τότε σίγουρα θα οδηγηθούμε σε μια εφιαλτική καθημερινότητα χωρίς καμία διέξοδο. Κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να κατανοήσει ότι, αν τώρα δεν παλέψει αυτή την αδιέξοδη πολιτική, το μέλλον θα είναι για όλους αβέβαιο και σκοτεινό. Είναι επίσης επιτακτική η συμπόρευση όλων των εργαζόμενων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, με στόχο τη δημιουργία ενός λαϊκού μετώπου ανατροπής το οποίο θα σταματήσει τα δίχως τελειωμό αντιδραστικά σχέδιά τους. Οι εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία έχουν ένα και μόνο δρόμο. Την ενότητα και το μαζικό - οργανωμένο αγώνα, για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας εξοντώσουν, κάθε κλάδο ξεχωριστά, στους θαλάμους αερίων της φτώχειας και της ανεργίας. O εργαζόμενος λαός πρέπει και μπορεί να υπερασπίσει τα δικαιώματά του, να αντιταχθεί, να αποκρούσει και να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Η κυβέρνηση κήρυξε τον πόλεμο στους εργαζόμενους και πρέπει να απαντήσουμε με "ΟΧΙ" στην "κατοχή" που μας ετοιμάζουν •Παλεύουμε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που ξεπουλάει το δημόσιο πλούτο και παραδίδει τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά βορά στην ιδιωτική πρωτοβουλία , στην αγορά και τους κερδοσκόπους. •Αγωνιζόμαστε για μια άλλη πολιτική που θα αναγνωρίζει το κοινωνικό περιεχόμενο της εργασίας (πνευματικής και χειρονακτικής) για μια πολιτική που θα έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, που θα διευρύνει τη Δημοκρατία και το Κοινωνικό Κράτος. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Για ανατροπή της πολιτικής ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ που διαλύει την κοινωνία και οδηγεί στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Δημοσιεύτηκε στις 20 Οκτωβρίου, 2011